جمله مجموعه اى است به هم پیوسته از کلمات که پیامى را برای شنونده و یا خواننده بیان مى کند
Hva gjør Anne? Hun leser. Leser = verb
Hvem leser? Anne leser. Anne = subjekt/Substantiv
Hva leser Anne? Ei bok. Ei bok = objekt/Substantiv
Når leser Anne? I dag. I dag = adverbial
یک جمله کامل, همیشه میبایست یک فعل داشته باشد. در زبان نروژی, فعل در جای دوم قرار میگیرد
Han snakker norsk nå.
Nå snakker han norsk.
Tom og Lisa snakker norsk nå. در اینجا هر دو اسم, نقشو جایگاه فاعل را دارند
فاعل جمله, معمولا در جای اول و یا سوم قرار میگیرد
Han snakker norsk nå.
Nå snakker han norsk.
Han kan snakke norsk nå.
Nå kan han snakke norsk.
معمولاً بعد از فعل می آید IKKE کلمه نفی
Han snakker ikke norsk.
Nå snakker han ikke norsk. باتوجه به قرار گرفتن, قید در ابتداء جمله بجای فاعل, کلمه نفی بعد از فاعل می آید
Han kan ikke snakke norsk.
قید همواره, ابتداء و یا آخر جمله می آید
Sola skinner i Oslo nå.
Nå skinner sola i Oslo.
I Oslo sinner sola nå.
جملات ترکیبی: ما می توانیم جملات ساده را با حروف ربط بهم پیوند دهیم. در اینگونه موارد جمله دوم, جمله اول را کامل میکند
Han kommer fra England, men nå bor han ikke i England.